Ի վերջո, այս մղձավանջի ելքը որոշելու է հասարակության սոցիոլոգիական ընթացքը։ Եթե գերիշխի «հայ գնչու» դառնալու տրամադրությունը, ապա մենք առաջիկա տարիներին անշուշտ կդառնանք այդպիսին։ Եթե հաղթի պետություն պահելու հանրային տրամադրությունը, ապա կպահենք։

Հայաստանում քաղաքական զարգացումների համատեքստում պրոցեսի տարբեր մասնակիցներ փորձում են գաղափարական հիմնավորումներ ստեղծել իրենց գործողությունները առավել համոզիչ և ծրագրային ներկայացնելու համար։

Ամեն ինչ չափ ու սահման ունի, իշխող վերնաշերտի պարագլխի յուրաքանչյուր նոր քայլի հետ թվում է, թե հատակն արդեն կարելի է ձեռքով շոշափել, որ ավելի վար ընկնելու տեղ այլևս չկա, բայց ներքևից նորից թակում են։ Այս անգամ «թակոցը» դրսևորվեց նոր գաղափարախոսության թեմայով Փաշինյանի ելույթի տեսքով։ Հատակին լինելու զգացողությունը, որի տակ կա նոր հատակ, իսկ դրա տակ՝ ևս մեկը, և այդպես անվերջ, պարբերաբար այցելում է առողջ գիտակցություն ունեցող մարդկանց:

Ակնհայտ է` Էդգար Ղազարյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումն ունի նրա հանրային-քաղաքական բնույթի հրապարակային խոսքը լռեցնելու նպատակ` ՀՀ քրեական օրենսգրքի 490-րդ հոդվածի 2-րդ մասի բացահայտ չարաշահումով, գրել է նախկին ՄԻՊ Արման Թաթոյանը։

Օրերս Ալիևը հերթական անգամ մեկնեց բռնազավթված Արցախ։ Ինչպես հաղորդում են ԶԼՄ-ները, նա «հյուրանոցներ Է բացել, ստուգել օբյեկտները, ինչպես նաև մասնակցել Ստեփանակերտում «հաղթանակի զբոսայգու» հիմնարկեքին»: Բաքվի բռնապետը, անկասկած, շարունակում է ինքնահաստատվել Արցախը զավթելու և ցեղասպանության սպառնալիքի տակ Հայրենիքից հայերի գաղթի հաշվին: Բայց նույնքան աներկբա է, որ տվյալ այցի մեջ հատուկ իմաստ էր դրված՝ Արցախյան հակամարտության պատմության մեջ վաղուց հաստատված թուրքական չարաբաստիկ ծիսականության ավանդույթներին համապատասխան։

ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը չի կարող ուղիղ տեքստով ասել, որ Ադրբեջանի պահանջն է կատարում, ստիպված բերում է տարբեր «գաղափարախոսական» պատճառաբանություններ։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում այս տեսակետը հայտնեց քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը` մեկնաբանելով ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի տեսաուղերձը։

Այն հարցում, որ Փաշինյանը շարունակում է քաղաքական հաշվեհարդարներ տեսնել քրեական հետապնդումների միջոցով, մեղքի բաժին ունեն նաև շարքային քաղաքացիները։ Հայ հասարակությունը 2018-ից հետո սարսափելի անտարբեր է դարձել։ Օրինակ, քչերին հետաքրքրեց այն փաստը, որ ԳՇ պետի նախկին տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Տիրան Խաչատրյանի նկատմամբ քրեական հետապնդում հարուցվեց 2025 թվականի հունվարի 3-ին, այսինքն՝ 44-օրյա պատերազմի ավարտից ավելի քան 4 տարի անց։ Միայն հիմա «պարզվեց», թե 2020 թվականի հոկտեմբերի 7-ից մինչև 17-ն ընկած ժամանակահատվածում Խաչատրյանը թույլ է տվել «ծառայողական անփութություն. Հարավային խմբավորման հրամանատարի կարգավիճակում, նա չի ստեղծել լիարժեք կառավարման կետ և բավարար միջոցառումներ չի իրականացրել մարտական գործողությունների կառավարման համար, ինչը հանգեցրել է ծանր հետևանքների»:

Տնային կալանքում գտնվող ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանն արձագանքել է իկոլ Փաշինյանի գաղափարախոսական ուղերձին.

Հայկական «Ռուհնամայի» պրեզենտացիայից հետո եղավ ծաղրանքի, ֆեյսբուքյան պոռթկման մեծ ալիք, և ցավոք, մի քանի հստակ քաղաքական ձևակերպումներ։