Թե՛ տարածաշրջանում, թե՛ աշխարհում վերջին 2-3 շաբաթների իրադարձությունների ֆոնին Հայաստանի համար արտաքին քաղաքական ասպարեզում իր դիրքերն ամրապնդելու փայլուն հնարավորություն է բացվել։ Sputnik Արմենիայի «Աբովյան Time»–ի եթերում այս տեսակետը հայտնեց ՀՀ ԱԳՆ նախկին գլխավոր քարտուղար, ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Վահագն Մելիքյանը։

Ժամանակագրություն, առ այն, թե ինչ է տեղի ունեցել Սերժ Սարգսյանի նախագահության տարիներին ԼՂ հիմնահարցի շուրջ ու ինչ է արել Նիկոլը 2018թ.-ից սկսված:

Կոնկրետ փաստ՝ Նիկոլը որպես ադրբեջանական ազդեցության գործակալ։ Նիկոլական դիվանագիտության մահափոս դարձած Ալմաթայի հռչակագրի վտանգավորության մասին՝ որպես Արցախյան հիմնախնդրի կարգավորման փաստաթուղթ, շատ է խոսվել, գրել է ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը։

Նիկոլը մեկնել է Մյունխենի անվտանգության համաժողով և իր կայքում հրապարակել Գերմանիա ժամանելու ֆոտոները։

Հայաստանը չի կարող հրաժարվել ԵԱՏՄ շուկայից հօգուտ եվրոպականի, որքան էլ գրավիչ լինի ԵՄ-ին Հայաստանի անդամակցման գաղափարը։ Այս մասին խորհրդարանում հայտարարեց իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության պատգամավոր Սերգեյ Բագրատյանը՝ «Եվրամիությանը Հայաստանի անդամակցության գործընթաց սկսելու մասին» օրինագծի քննարկման ժամանակ, հաղորդում է Sputnik Արմենիան։

Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է.  

ՀՀ Զինված ուժերի Գլխավոր շտաբի պետի խորհրդական Կամո Վարդանյանի լռությունը՝ կապված վերջին հայտարարությունների հետ, թե ղարաբաղցիները չեն կռվել և չեն մարտնչել, լուրջ մտահոգություն է առաջացնում։ Այս մասին փետրվարի 13-ին Ազգային ժողովում ավանդական ճեպազրույցներում հայտնել է ընդդիմադիր պատգամավոր, Հայաստանի Հանրապետական ​​կուսակցության անդամ Տիգրան Աբրահամյանը։

Հայտատարարելով, թե 2023 թ. սեպտեմբերին հայերը պետք է կռվեին, այլ ոչ թե զանգվածաբար հեռանային Արցախից, ՀՀ ներկա իշխանությունը՝ ի դեմս Ալեն Սիմոնյանի, դրսևորում է քաղաքական անմեղսունակություն։

Փետրվարի 9-ին սոցցանցերի հայկական հատվածում տարածվեցին Աննա Հակոբյանի հերթական արտասահմանյան այցի լուսանկարները: Այս անգամ մադամ Էրատոն իր ներկայությամբ պատվել է արաբական երկրներից մեկին (ասում են՝ Կատարին), որտեղ ինչ-որ բանակցություններ է վարել ոմն պարոնների հետ, իբր՝ իր հիմնադրամների գործերով։ Եվ, իհարկե, առկայծեցին նրա այցելության կադրերը ազգային խոհանոցի, ինչպես ասում էին խորհրդային տարիներին՝ հասարակական սննդի օբյեկտ, այն էլ, ըստ երևույթին՝ շատուշատ հեղինակավոր օբյեկտ։ Դե, ո՞նց կլիներ առանց կյանքի այդ անմոռանալի գաստրոնոմիական հաճույքների: