«ԳԱ» գլխավոր խմբագրի տեղակալ։
Ժուռնալիստիկայում է 1987 թվականից։ Մասնագիտական հետաքրքրությունները. Ղարաբաղյան հիմնախնդիր, Հայոց Ցեղասպանություն, հակամարտությունների կարգավորում և տարածաշրջանային քաղաքական խնդիրներ։ Աշխատել է հայկական և ռուսական մի շարք ԶԼՄ-ներում, կազմակերպություններում և գերատեսչություններում, եղել է Միջազգային ֆրանսիական ռադիոյի (RFI ) թղթակից։ 1995 թվականին առաջադրվել է ՀՀ ԱԺ պատգամավորության թեկնածու։ Ժուռնալիստական մի քանի մրցանակների դափնեկիր է, 2013 թվականին պարգևատրվել է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալով։
1997 թվականից «Ընդդեմ իրավական կամայականության» ՀԿ-ի խորհրդի անդամ է։ 2009 թվականից ղեկավարում է «Սովորական ցեղասպանություն» նախագիծը, որն իրագործվում է ՀՀ նախագահի վարչակազմի Հասարակական կապերի և տեղեկատվության կենտրոնի կողմից և որի շրջանակներում ստեղծվում են փաստագրական ֆիլմեր, ինտերնետ-կայքեր և հրատարակվում են գրքեր, նվիրված ղարաբաղյան հակամարտության տարածաշրջանի 1988-1992թթ. իրադարձություններին։
Հետաքրքրությունները. գրականություն, կինո, ճանապարհորդություններ, թարգմանություններ։ Մոսկվայում հրատարակված դետեկտիվ վեպերի հեղինակ է։ Տիրապետում է հայերեն, ռուսերեն և անգլերեն լեզուներին։
Օրերս Նիկոլ Փաշինյանը հարկադրված ընդունեց ժամկետային զինծառայողների ծնողների խմբին: Ապրիլի 12-ին Tert.am-ը հրապարակեց տեսանյութ, որտեղ հանդիպման մասնակից կանանցից մեկը նույնիսկ ներկա իշխանությունների համար սենսացիոն հայտարարություն է անում։ Նա պատմում է, որ Փաշինյանն ասաց իրենց. «Դուք վստա՞հ եք, որ վաղը թուրքը Երևանում չի լինի»: Որից հետո «շրջվեց ու փախավ»։
Ինչպիսի՞ տրամադրություններ են տիրում Սփյուռքում պատերազմից 5 ամիս անց: Ինչպե՞ս են անդրադարձել մեր հայրենակիցների վրա Հայաստանում տեղի ունեցող գործընթացները, ինչպիսի՞ն է վերաբերմունքը Թուրքիայի վերաբերյալ այն անմիանշանակ հայտարարությունների նկատմամբ, որոնցով հանդես են գալիս ՀՀ իշխանությունների ներկայացուցիչները։ Այս հարցերին մենք խնդրեցինք պատասխանել Հայ դատի (ANCA) ԱՄՆ Արևմտյան շրջանի հանձնախմբի գրասենյակի տնօրեն Արմեն ՍԱՀԱԿՅԱՆԻՆ։
Ապրիլի 4-ին Mediaport տելեգրամ-ալիքը հրապարակել է Արցախի Ասկերանի շրջանի Սղնախ գյուղում նկարահանված տեսանյութ: Մի քանի բեռնատարների թափքում երևում են անկանոն կիտված մարմիններ, ինչպես պնդում է աղբյուրը՝ հայ զինվորների, մեծամասնությունը՝ պոլիէթիլենային պարկերում: Թե երբ է նկարահանվել տեսանյութը՝ չի հաղորդվում, ալիքը լոկ նշում է, որ «զոհերի մարմինները փաստացի փտում ու անճանաչելի են դառնում, իսկ պաշտոնապես հայտարարում են, թե որոնողական աշխատանքներն արդյունք չեն տվել»: Ավելի վաղ համացանցում տարածվել էին կադրեր, որ Մեծամորի դիահերձարանի տարածքում «Սպայկա» ընկերության սառնարան-կոնտեյներներում պահվում է պատերազմում զոհվածների շուրջ 200 մարմին:
Դա գրեթե 11 տարի առաջ էր, 2010-ի ամռանը։ Ավտոբուսը լի էր հայտնի մարդկանցով. զինվորականներ, քաղաքական գործիչներ, փորձագետներ, լրագրողներ, որոնք մեկնում էին Ստեփանակերտ՝ Համահայկական ֆորումի։ Տրամադրությունը բարձր էր, թեև միջոցառման անցկացման անհրաժեշտությունը թելադրված էր բանակցային գործընթացի հերթական անբարենպաստ զարգացումներով։ Ստեփանակերտ էին ժամանել նաև Սփյուռքի բազմաթիվ նշանավոր ներկայացուցիչներ, օտարազգի գործիչներ։ Ինքնին հասկանալի է, որ ներկայացուցչական միջոցառման հիմնական ուղերձն այն էր, որ ցույց տրվեր հայ ժողովրդի միասնականությունը Արցախի Հանրապետությունը պաշտպանելու վճռականության մեջ։
Հայաստանում կորոնավիրուսի նկատմամբ վերաբերմունքը հետպատերազմյան շրջանում մեծապես փոխվել է այն վտանգների խորապատկերին, որոնք բնակչության ողջամիտ մասի կողմից ընկալվում են որպես լրջագույն սպառնալիք բուն պետականությանն ու ժողովրդի ֆիզիկական գոյատևմանը: Դրա համար էլ վարակվածների թվի կտրուկ աճը՝ սկսած մարտ ամսից, չհանգեցրեց բնակչության շրջանում փոքրիշատե էական մտահոգության և անվտանգության միջոցների ուժգնացման։ Հարկ է արձանագրել նաև, որ անցած տարվա ընթացքում աշխարհում նույնպես փոխվել է վերաբերմունքը վիրուսի նկատմամբ. շեշտը դրվում է ոչ թե քաղաքացիների կողմից անվտանգության միջոցների պահպանման, այլ առավելապես պատվաստումների վրա:
Մարտի 29-ի գիշերը Ստեփանակերտ-Գորիս ճանապարհին ադրբեջանցիները քարկոծել են մեքենան, որով տեղափոխում էին զոհված զինծառայողների մարմինները: Վարորդը կանգ չի առել և իր վշտալի բեռը հասցրել է Հայաստան, թեև մեքենայի ապակիները կոտրվել են։ Այս միջադեպը ջրի երկու կաթիլի պես նման է բառացիորեն 2 օր առաջ Ասկերանի շրջանում տեղի ունեցածին։ Եվ 2021 թվականին կոտրած ապակիների լուսանկարն էլ ջրի երկու կաթիլի պես նման է 32-33 տարվա վաղեմության նկարին, երբ ադրբեջանցիները ճանապարհներին ճիշտ նույն կերպ քարեր էին նետում հայերի մեքենաների ու ավտոբուսների վրա... Այն ժամանակ բարբարոսության այդ տեսակն անվանեցին «քարե պատերազմ»։
Մարտի 23-ին Ազգային ժողովի ամբիոնից հնչեց մի ելույթ, որն իր էությամբ սենսացիոն էր և, անկասկած, շոկ ու ակտիվ հետաքրքրություն կառաջացներ այն երկրում, որտեղ ազգային անվտանգությունը կարևորագույն առաջնահերթությունն է: Ավելին, պատգամավորի հնչեցրած տեղեկություններն անմիջապես կդառնային ոչ միայն խորհրդարանական ուժերի, այլև առաջին հերթին ԱԱԾ-ի և ԱԽ-ի ուսումնասիրության առարկա։ Բայց քանի որ փաշինյանական Հայաստանում, ինչպես հայտնի է, գերիշխում են բոլորովին այլ առաջնահերթություններ, իսկ խորհրդարանական մեծամասնությունն առաջնորդվում է այլ շահերով, ապա ելույթն էլ չնչին իսկ հետաքրքրություն չառաջացրեց ո՛չ պատգամավորների, ո՛չ էլ համապատասխան պետական կառույցների մոտ։
Մեհրիբան Ալիևայի ֆեյսբուքյան ստատուսի տակ Կոլոտ Հովո մականունով կատակերգակ դերասան Հովհաննես Ազոյանի մեկնաբանությունը, որը փոթորիկ բարձրացրեց սոցցանցերում, ամենևին էլ զուտ անձնական կարծիքի արտահայտում չէր, այլ հերթական քայլ՝ հայտնի նախագծի իրականացման գործում։ Նման եզրակացության են հանգել Ֆեյսբուքի բազում ողջամիտ օգտատերեր, և դրան անհնար է չհամաձայնել։ Ընդ որում հստակ նշմարվում են ոչ միայն Հայաստանի համար արատավոր ու կործանարար շղթայի օղակները, այլև դրա նպատակները. ինչպես բացահայտ, այնպես էլ սքողված։
Բրիտանական շեշտադրությամբ լրտեսական սկանդալները շարունակում են ցնցել հայոց աշխարհը։ Չէին հասցրել հանդարտվել Հայաստանում ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի ներկայացուցչի շուրջ փոթորկվող կրքերը, երբ անմիջապես ճայթեց հաջորդ սենսացիան, որի հեղինակ դարձավ լայն հանրությանը առ այսօր անհայտ Բորիս Ավագյանը՝ Արցախի նախագահի հատուկ հանձնարարություններով ներկայացուցիչը: Մարտի 11-ին նա հայտարարեց, թե HALO Trust կազմակերպությունը, որը երկար տարիներ Արցախում իրականացրել է ականազերծման աշխատանքներ, Թուրքիային և Ադրբեջանին է փոխանցել ականադաշտերի քարտեզները, ինչը թշնամու զորքերի համար հեշտացրել է ականապատ տարածքների հաղթահարումը և առաջխաղացումը հանրապետության խորք:
Օրերս Հայաստանում սկանդալ բռնկվեց։ Մեզ, իհարկե, սկանդալներով վաղուց արդեն չես զարմացնի, բայց սա փոքր-ինչ առանձնահատուկ էր. միջազգային։ Բացառիկ բան է. հայկական հատուկ ծառայությունները գտան անգլիացի լրտեսի, բացահայտեցին նրան և նույնիսկ, ասելն անգամ սարսափելի է, բաց տեքստով հրամայեցին ՄԱԿ-ին հետ վերցնել իր «ոչ կառուցողական» աշխատակցին։ Խոսքը, ինչպես արդեն հասկացավ ընթերցողը, ՀՀ-ում UNICEF-ի ներկայացուցիչ Մարիան Քլարք-Հաթինգի մասին է, որը, ըստ մի շարք տելեգրամ-ալիքների տեղեկությունների, լրտեսական գործունեություն է ծավալել հօգուտ Մեծ Բրիտանիայի և Թուրքիայի։ Բնականաբար, մեր ԱԳՆ-ը այդ մասին բացահայտ չհայտարարեց, բայց իշխանությունների կողմից տեղեկատվության հերքում չհաջորդեց։