ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՉԻ ԱՐԴԱՐԱՑՆՈՒՄ ՎՍՏԱՀՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՆՐԱՆ ՊԵՏՔ Է ԼՈՒԾԱՐԵԼ
Երբ հեղափոխություններն ավարտվում են, սովորաբար հայտնաբերվում է, որ ազդարարված նպատակները ոչ միայն իրականացված չեն, այլև հակառակը, ստացված արդյունքներն ուղղակիորեն հակասում են դրանց։ Եթե նպատակն ազատությունն էր, ապա արդյունքում մենք ունենք բռապետություն, եթե արդարությունը, ապա հաստատվում են աղաղակող անհավասարություն ու անօրինություն, եթե ծաղկումը, ապա վրա է հասնում չքավորություն։ Եվ այդժամ երեկվա հեղափոխական-հաղթողները ջանում են ապացուցել. դա իրենց մեղքը չէ, դա հակաների՝ խավարի ուժերի, նախկին հանցավոր վարչախմբի դավերի հետևանքն է։ Եվ ընդ որում Կռիլովի առակի կապիկի պես ճղավում են անպատեհ ձեռքի տակ ընկած հայելու վրա։