Փաշինյանը հարվածի տակից դուրս է բերում հավատարիմներին։ Առաջինը հեռացավ պիժոնը. դե, նա, որն ասում էր, թե «նոր պատերազմ՝ նոր տարածքներ»։ Նրան նոր պաշտոն չտվեցին, և դա հասկանալի է. պատերազմը տանուլ տված նախարար։ Հետո պաշտոնից ազատեցին գիտության, կրթության, մշակույթի և սպորտի նախարարին. «դդումին», ինչպես քնքուշ անվանում էին նրան ուսանողները։ «Դդումը» դարձավ վարչապետի խորհրդական։

Այն, ինչ գրվելու է այս հոդվածում, որոշակի իմաստով փորձ է՝ հասկանալու, թե այնուամենայնիվ, ինչո՞ւ եղավ պատերազմ, ինչպիսի՞ գործընթացներ ու իրադարձություններ դարձան պատերազմի կատալիզատորը։ Հոդվածը մի փոքր երկար է, բայց ես փորձել եմ համառոտ կերպով բաղդատել վերջին երեք տարիների տրամաբանությունը։ Շատ բան կարող է պարզունակ թվալ, բայց եկեք չմոռանանք, որ սովորական մարդիկ են քաղաքականությամբ զբաղվում։ Ստիպված ենք խոսել պարզունակության մասին նաև այն պատճառով, որ մեր դեպքում քաղաքականությամբ զբաղվում են դիլետանտները։ Համադրելով վերջին շաբաթների ամբողջ ինֆորմացիան և վերջին 3 տարիների իրադարձությունները՝ եկա ստորև ներկայացված եզրահանգումներին:

ՀՀ նախկին պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանի բացառիկ հարցազրույցը Մեդիամաքսին։

Հայաստանի և Արցախի առջև ծառացած բազմաթիվ, նախևառաջ անվտանգային բնույթի բարդագույն խնդիրների խորապատկերին՝ իշխանությունները եռանդագին զբաղված են բոլորովին այլ խնդիրների լուծմամբ։ Որքան որ ակնհայտ է առաջինը, նույնքան էլ երկրորդը. Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմը ձեռնամուխ են եղել Հայկական հարցի վերջնական լուծման թուրքական ծրագրի իրականացման հերթական փուլին՝ վարչապետի կողմից լիովին վերահսկվող դատական համակարգի ստեղծմանը, որը թույլ կտա նրան անցանկալի անձանց դեմ իրականացնել սաստիկ բռնաճնշումներ՝ որևէ խոչընդոտի չբախվելով դատավորների կողմից: Այս համատեքստում բավական խոսուն է կադրային այն «բանկը», որն առկա է իշխանությունների տրամադրության տակ՝ անկախ դատավորներին սանձելու համար։

Սանկտ Պետերբուրգում ՀՀ նախկին գլխավոր հյուպատոս, չորս գումարումների ԱԺ պատգամավոր Ռուբեն ՀԱԿՈԲՅԱՆԸ «ԳԱ»-ին տված հարցազրույցում ասաց. «Հայաստանի և հայ ժողովրդի դեմ հանցագործությունները կատարել է Ալիև-Փաշինյան տանդեմը»։

Հեռացող Նիկոլն ու նրա հետ քայլողներն իրենց վերջին ռևերանսներն անում են Բաքվի առջև։ Ալիևի համար սկզբունքային է մեկ կարևոր պահ. թույլ չտալ, որ Հայաստանում հանկարծ կրկին իշխանության գա Ռոբերտ Քոչարյանը։ Այն Քոչարյանը, որի առջև խոնարհվում էր նրա հայրը, որից թույլտվություն էր խնդրում իշխանությունն իր որդուն՝ Իլհամին փոխանցելու առնչությամբ։ Ալիևը բազմիցս ակնարկել է իր միջնորդավորված դրածո Փաշինյանին, որ Քոչարյանի վերադարձն իր համար անընդունելի է։ Ակնարկել է ոչ միայն Փաշինյանին, այլև Պուտինին։

«Հենակետ» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Տիգրան Աբրահամյանը, անդրադառնալով կառավարությունում տեղի ունեցած Անվտանգության խորհրդի ընդլայնված կազմով խորհրդակցությանը, գրում է.

Շուշիի՝ ադրբեջանական քաղաք լինելու մասին Փաշինյանի հայտարարությունը տգիտության հետևանք է: Շուշին միշտ է եղել հայկական: Շուշին դարձավ ադրբեջանական Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա թրքասեր դավաճանների ոհմակի պատճառով: Այս մասին իր ֆեսյբուքյան էջում գրել է Վատիկանում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը:

Վատիկանում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը տելեգրամի իր էջում գրել է․ «Քննարկելով Շուշիի մասին Նիկոլի լկտի հայտարարությունը՝ բոլորս մոռացել ենք երեկվա ևս մեկ ոչ պակաս գռեհիկ և ոչ պակաս կարևոր հայտարարության մասին։