ՈՍՏԻԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆ ԸՆԴԴԵՄ ՀԱՏՈՒԿ ՔՆՆՉԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ, ԹԵ՞ ՀԱԿԱՌԱԿԸ
Երբ «կարելի է-չի կարելի» հարցը երկրի ղեկավարի կողմից մեկնաբանվում է ոչ ըստ օրենքի տառի, այլ սեփական հավակնություններին, նպատակներին կամ հուզական պոռթկումներին համապատասխան, պոստֆակտում դրա տակից ստիպված են լինում դուրս գալ ոչ միայն ինքը, այլև իր թիմը, ենթակաները, զինակիցները։ Այդ ջղաձիգ «մարմնաշարժումներին» հետևելը միաժամանակ և՛ տխուր է, և՛ ծիծաղելի, եթե խոսքը քաղաքական գործիչների մասին է, և՛ տագնապալի, եթե իրավապահ մարմինների ներկայացուցիչը, օրենքի պահապանն է մարդկանց աչքին թոզ փչողը։