Արձագանքելով Լևոն Տեր-Պետրոսյանի այսօրվա հոդվածին, փաստենք հետևյալը. 1. Կտրականապես համաձայն չեմ հեղինակի այն պնդման հետ, թե «կապիտուլյացիայի է ենթարկվել ոչ թե Փաշինյանը, այլ Հայաստանը. Փաշինյանն ընդամենը ստորագրել է Հայաստանի կապիտուլյացիայի ակտը»։ Փաստերը խոսում են ճիշտ հակառակի մասին։

Երեկվա արտառոց տեսարանը խորհրդարանում՝ նիկոլաթուրքերի կողմից իրենց իսկ պատվին ծափահարություններով, տրամաբանական շարունակությունն էր ավելի վաղ նրանց հրապարակավ արտահայտած գովեստի ու հավանության՝ սանձազերծ կամայականություններ գործել շարունակող ոստիկանության հասցեին։ Հանցավոր խմբավորման բաքոսատոնը, որն ակնհայտորեն զգում է իր մոտալուտ վախճանը և այդ պատճառով ջերմորեն աջակցում ու, պետք է ենթադրել, շռայլորեն վարձատրում է իր վերջին ապավենին՝ ուսադիրավոր ցերբերներին, գնալով ավելի է հիշեցնում վհուկախրախճանք, որտեղ կարմիր գծերն արդեն վաղուց նույնիսկ ոչ թե հատված են, այլ պարզապես չկան: Եվ բողոքի ցույցերի յուրաքանչյուր օրը բերում է դրա ավելի ու ավելի համոզիչ ապացույցներ։

Ֆրանսիայի հրապարակից մեկնարկել է «Դիմադրություն» շարժման երթը։ Երթի մասնակիցները կանցնեն Սայաթ-Նովա փողոցով, կշրջեն Երևանի կենտրոնական փողոցներով, ապա կվերադառնան Ֆրանսիայի հրապարակ, որտեղ կամփոփեն օրը և կտեղեկացնեն հետագա անելիքների մասին։  

Փաշինյանը վախենում է, որ առնետները կփախչեն խորտակվող նավից… Այդ ի՞նչ արարած պիտի լինես, որ նայելով փողոցային բողոքի ակցիաների մասնակիցների նկատմամբ բռնության աննախադեպ կիրառմանը, սոցցանցերում գրառումներ անես, խրախուսելով ոստիկանների պատժիչ գործողություններն ու քաղաքացիների իրավունքների և ազատությունների խախտումը: Չեմ նշի «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության այդ պատգամավորի անունը, որպեսզի ստիպված չլինեմ դրան հայկական ազգանուն հավելել։ Ի՞նչ աստիճան նսեմ պիտի լինես, որ հայտարարես, թե մարդիկ փողոց են դուրս եկել փողի դիմաց։ Նման բան կարող է գրել միայն այնպիսի կերպարը, որը կա՛մ չի հասկանում, որ մայիսի 12-ին կլրանա Հայաստանի բռնազավթման մեկ տարին, կա՛մ պատրաստ է Փաշինյանի օրինակով կրկնել, թե «Հայաստանում կան ադրբեջանական տարածքներ»։

Երկիրը փոթորկում է, Դիմադրության շարժման ակցիաները դառնում են գնալով ավելի մասշտաբային և զանգվածային, քաղաքացիները բարձրաձայն և վճռական «ոչ» են ասում Արցախին հանձնմանն ու Հայաստանի թրքացմանը։ Դրանով իսկ իրապես հաստատելով վերջին մի քանի սոցհարցումների արդյունքները, որոնց համաձայն՝ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը չի ցանկանում բացել սահմանը Թուրքիայի հետ, համարելով թշնամական պետություն։ Այս խորապատկերին ակնհայտորեն արագացվում են «հարաբերությունների կարգավորման» և «խաղաղության դարաշրջանի» հաստատման գործընթացները. գրեթե միաժամանակ տեղի ունեցան Ալիևի օգնական Հիքմեթ Հաջիևի հետ ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի հանդիպումը Բրյուսելում և հատուկ ներկայացուցիչներ Քըլըչի ու Ռուբինյանի հանդիպումը Վիեննայում։

Երևանի Ֆրանսիայի հրապարակում, որտեղ հատվում են մայրաքաղաքի երեք կենտրոնական պողոտաները՝ Մաշտոցի, Բաղրամյան և Սայաթ-Նովայի, սկսվել է ընդդիմության մարդաշատ հանրահավաքը՝ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա քաղաքական թիմի հրաժարականի պահանջով։ Առաջիկա րոպեներին կհայտարարվի հետագա գործողությունների մասին։  

Կա պայմանական ընտրազանգված՝ 680 հազար ձայն, որն իհարկե մինչ այս պահն արդեն էապես պակասել է։ Այդ 680 հազարը հունիսին Նիկոլին ձայն տվել է բազմաթիվ այլ նպատակներով, բայց ոչ՝ պետության ոչնչացման։ Հիմա 680 հազարի ընդվզման և սեփական ընտրությունը վերանայելու ժամանակն է։

Ժողովուրդը չի ներել… 4 տարի առաջ Նիկոլը ստում էր, թե ժողովրդին է վերադարձնելու թալանվածը՝ մինչև վերջին լուման։ Գունավոր հեղափոխության հայկական ծաղրապատկերի շարքային մասնակիցներին խոստանում էին չեղարկել բանկային վարկերի պարտքերը, ջնջել «կարմիր գծերը», ապահովել բարձր վարձատրվող աշխատատեղեր, արտոնյալ վարկեր տրամադրել երիտասարդ ընտանիքներին և այլն:

Ֆրանսիայի հրապարակից այսօր՝ մայիսի 3-ին, տեղի է ունենում «Դիմադրության» շարժման հանրահավաքը։