Կապիտուլյանտի խղճին ծանրացած են հազարավոր կյանքեր 2020 թ. հոկտեմբերի 10-ին մարտական գործողությունների ժամանակ զոհված Արման Արզումանյանը 8 երեխաների հայր էր, որոնցից 5-ը՝ անչափահաս: Արզումանյանը որպես կամավոր մասնակցել է Արցախյան առաջին ազատամարտին, ապա 2016-ի Քառօրյա պատերազմին: 44-օրյա պատերազմին էլ կամավոր գնաց:

2021 թվականի սեպտեմբերի 27-ին ժամը 11․00-ին մեկ րոպե լռություն հայտարարելու մասին միակ պաշտոնական ծանուցումը կատարվել է Facebook սոցիալական ցանցի ՀՀ կառավարության հաշվից։ Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ՍԴ աշխատակազմի նախկին ղեկավար Էդգար Ղազարյանը:

Թուրքիան, դաշնակիցներ ունենալով ոչ միայն Ադրբեջանն ու Վրաստանը, իր անդրօվկիանոսյան պատրոն Ջոզեֆ Բայդենին սիրաշահելու համար, Ադրբեջանին սադրում է նոր ռազմական ագրեսիայի այժմ արդեն Հայաստանի Հանրապետության դեմ։ Այդ պատերազմի սանձազերծման համար տեղեկատվական ֆոնը գործի է դրվել լրիվ թափով ինչպես Ադրբեջանի լրատվամիջոցներում, այնպես էլ ինտերնետում։ Ընդ որում՝ Հայաստանի սորոսյան մաս-մեդիաները խնդիր են դնում Ռուսաստանի վարկաբեկումը՝ կեղծ մեղադրանքներ ներկայացնելով Հայաստանի հանդեպ իր դաշնակցային գործառույթները չկատարելու մասին։

Մինչ մեր իշխանությունն ընդունում է Եվրոպայի խորհրդի անդամ երկրի համար խիստ հետադիմական և անընդունելի մի իրավանորմ, որով քրեականացվում է ծանր վիրավորելը, իշխանությունն ինքը շարունակում է հետևողականորեն վիրավորել (միգուցե և ծանր, Քրեական օրենսգիրքը չի մանրամասնում, թե որն է ծանր վիրավորելը) այլոց, օրինակ՝ խորհրդարանական ընդդիմադիրներին։ Ճիշտ է, նախընտրական քարոզարշավի համեմատ՝ կրքերն էապես թուլացել են, բայց խոսույթի բնույթը չի փոխվել։

Արիավան գյուղը, որն հայտնի է նաև Աղավնո անունով, անմիջապես աչքի է ընկնում Արցախի Հանրապետության սահմանը հատելիս: Գորիսից Ստեփանակերտ տանող մայրուղու աջ կողմում անհնարին է չնկատել կարմիր տանիքներով դեղնավուն տների գեղեցիկ շարանը:

Այսօր ինձ համար կրկնակի դավաճան է նա, ով ասում է, որ հայկական բանակն է պարտվել: Սա թշնամու երազանքն է, որ անկատար է մնացել, ադրբեջանական ԶՈՒ-երը երբեք չեն կարողացել հաղթել հայկական բանակին, պարտվել է Հայստանի գործող իշխանությունը, որն իր աններելի սխալների պատճառով արցախյան հիմնահարցի արդարացի կարգավորումը մատնել է վտանգավոր անորոշության, և փաստացի այսօր ՌԴ խաղաղապահ ուժերն են ապահովու Արցախում մեր խաղաղ բնակչության անվտանգությունը: Այս մասին 44-օրյա պատերազմի տարելիցին նվիրված իր ուղերձում ասել է ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության ղեկավար, գեներալ-գնդապետ, Արցախի և Հայաստանի պաշտպանության նախկին նախարար Սեյրան Օհանյանը:  

Ո՞րն է իշխանության իմաստը, եթե ոչ քեզ ընտրած հանրույթին անվտանգությամբ, արդարությամբ և բարեկեցությամբ ապահովելը։ Միգուցե վայելքներից օգտվե՞լը, պարգևավճարների, ծառայողական մեքենաների, կառավարական ամառանոցների, օգնականների, շքեղ կյանքի, թանկ գործուղումների և նման այլ ճոխությունների առատությո՞ւնը։ Չէ՞ որ իշխանությունն այլասերում է, իսկ բացարձակ իշխանությունը բացարձակ է այլասերում։ Այսօր Հայաստանում հաստատված վարչակարգն այլ բան չէ, քան մեկ անձի բացարձակ իշխանություն՝ առանց որևէ հակակշռի և զսպիչի։

ԱՄՆ դեսպան Լին Թրեյսին Հայաստանի անկախության օրվա նախաշեմին հարցազրույց տվեց Առաջին ալիքին, որում, մասնավորապես, կրկին հայտարարեց, որ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի խնդիրը դեռ պետք է լուծվի: Այս հայտարարությունը ոգևորություն առաջացրեց որոշակի շրջանակներում, բայց... Կարծում ենք՝ շատ իզուր։ Եվ խնդիրը բնավ Լին Թրեյսին չէ։ Խնդիրը Փաշինյանն է։

Կա՞ աշխարհում որևէ այլ, թեկուզ բանանային մի երկիր, որի առաջնորդն այսքան անհոգությամբ և թեթևամտությամբ խոսի պատերազմում սեփական պարտության, հաղթանակի՝ բեռ լինելու, տարածքների կորստի անխուսափելիության և թշնամու հետ բարիդրացիության անհրաժեշտության մասին։ Միաժամանակ, կա՞ աշխարհում երկրորդ մի երկիր, որի բնակչությունը սեփական գոյաբանական սպառնալիքին այսքան անհաղորդ լինի՝ հույսը դնելով ում վրա ասես, միայն ոչ սեփական ուժերի։