Հերթական անհարմար վիճակն է ստեղծվել։ Ադրբեջանի ԱԳՆ ղեկավար Էլմար Մամեդյարովը ադրբեջանամետ մի կայքի տված հարցազրույցում ասել է հետևյալը. «Հիմա գնդակը հայերի դաշտում է. նրանք պետք է համոզեն իրենց սեփական բնակչությանը, որ խաղաղություն է պետք։ Նրանք երբեմն ասում են՝ վա՜յ, գիտե՞ք, Ղարաբաղում այնքան բարդ մարդիկ են… Տղերք, բայց դա ոչ թե մեր, այլ ձեր խնդիրն է։ Դուք պետք է բացատրեք մարդկանց, որ առանց Ադրբեջանի հետ հարաբերությունները կարգավորելու Հայաստանը ապագա չունի»։

Մեհրիբան Ալիևան, որը լայն շրջաններում հայտնի է պլաստիկ վիրահատությունների նկատմամբ իր անսանձ սիրով, որոնք նրա դեմքն արդեն վերածել են գրեթե անշարժ դիմակի, հանկարծ որոշեց իր բաժինը ներդնել ամուսնու ռազմատենչ հռետորաբանության մեջ։ Եվ Ապրիլյան պատերազմի ենթատեքստում բավական անսպասելիորեն արտանետեց ագրեսիվ հայտարարություններ, որոնք հատկանշական չեն քաղաքականությանը չմիջամտող արվեստ գնահատողի և տարաբախտ հայրենակիցների սրտացավ հովանավորի իր նախկին իմիջին։ Հայտարարություններն այդ գործնականում չէին տարբերվում իր ամուսնու բեղերից թռչող սովորական օդացնցումներից, սակայն դիտորդներին առիթ տվեցին հավաստելու, որ Մեհրիբան-խանումը նախապատրաստվում է ռեգենտի դերին, նկատի առնելով պետություն կառավարելու համար իր որդու ակնհայտ անպիտանիությունը, կամ էլ կուսակալի դերին, եթե ընտանիքի ղեկավարը ինչ-ինչ պատճառներով չկարողանա կառավարել սուլթանությունը կամ եթե իշխող կլանները տիկնոջ գահ բարձրանալն ավելի շահավետ տարբերակ համարեն իրենց համար։

Մարտի 30-ին ելույթ ունենալով Նյու Յորքի հայ համայնքի ներկայացուցիչների առջև, պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանը սենսացիոն հայտարարություն արեց։ Նախ՝ այն մասին, որ հայկական կողմից չեն լինելու ոչ մի զիջումներ, երկրորդ՝ «տարածքներ խաղաղության դիմաց» պարտվողական բանաձևի փոխարեն գործի գցեց իրենը. «նոր պատերազմ՝ նոր տարածքներ»։ «Այդ խրամատային վիճակից, անընդհատ պաշտպանական վիճակից ձերբազատվելու ենք և ավելացնելու ենք այն ստորաբաժանումների թվաքանակը, որոնք կարող են ռազմական գործողությունները տեղափոխել հակառակորդի տարածք»,- ասաց նա։ Զարգացնելով իր միտքը արդեն «Գոլոս Արմենիի»-ին տված հարցազրույցում, նախարարն ընդգծեց, որ առնվազն անընդունելի է Հայաստանի, հայկական բանակի, Արցախի հետ խոսել ուժի դիրքերից և հայ ժողովրդին սպառնալ պատերազմով։ Եվ հավելեց, որ հասարակությունը նույնպես պետք է ընդունի դա։

Նախորդ հոդվածում մենք անդրադարձել էինք «Մեր ժամանակի հերոսները» վավերագրական ֆիլմին, որը նկարահանվել է «Ազատ Ադրբեջան» անունը կրող ինչ-որ հասարակական շարժման կողմից և պատմում է պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովի մասին։ Ֆիլմում շարադրված տգեղ փաստերը տրամաբանորեն հանգեցնում են այն եզրակացության, որ ինչ-որ մեկը շատ է ջանում, մեղմ ասած, ստվեր գցել նախարարի վրա։ Ելնելով մի շարք պատճառներից, մենք ենթադրեցինք, որ նրա վարկաբեկման արշավը վերահսկող և ֆինանսավորող մարդը կարող է լինել այդ գերատեսչության նախկին փոխնախարար, ներկայումս Ադրբեջանի կողմից միջազգային հետախուզման մեջ հայտարարված քաղաքական վտարանդի, գնդապետ Իսա Սադիկովը։

Ամերիկյան The Washington Times պարբերականի հոդվածագիր Ջեյքոբ Կամարասը ծավալուն անդրադարձ է կատարել Հայաստանում տեղի ունեցած «Թավշյա հեղափոխությանը», դրա արդյունքներին՝ հիշեցնելով, որ շուտով կլրանա նշանակալի իրադարձության մեկ տարին:

Պաշտոնապես հաստատվել է մարտի 29-ին Ավստրիայի մայրաքաղաքում կայանալիք հանդիպումը ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի միջև: Հանդիպման ակնկալիքների, հնարավոր կանխատեսումների և ԼՂ հակամարտության իրավիճակի մասին իր մտորումները EADaily-ին տված հարցազրույցում ներկայացրել է Կովկասագետների գիտական միության նախագահ, քաղաքագետ Ալեքսանդր Կռիլովը:

1․ Ի՞նչ է տեղի ունեցել: 2019թ. մարտի 25-ին ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը հռչակագիր է ստորագրել, որով Գոլանի բարձունքները ճանաչել է Իսրայելի մաս: «Այսօր ես պատմական քայլ եմ անում»,- ասել է Թրամփը՝ Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուի ներկայությամբ ստորագրելով փաստաթուղթը:

«Երբ Հայաստանում իրականացնում են հերթական «խաղաղարարական» ծրագիրը, ակամայից սկսում ես կասկածել, որ դրա նպատակը ոչ թե խաղաղության հասնելն է, այլ հայ ժողովրդին առանց պատերազմի կապիտուլյացիա պարտադրելը»,- հայտարարեց քաղաքագետ Հրանտ ՄԵԼԻՔ-ՇԱՀՆԱԶԱՐԶԱՆԸ, «ԳԱ»-ի խնդրանքով մեկնաբանելով տեղեկատվությունը ՆՓԱԿ կենտրոնում բացված «Միասին հնարավոր է» ֆոտոցուցահանդեսի մասին, որը կազմակերպվել է նույնանուն նախագծի շրջանակներում։

Վերջերս իրականացված այսպես կոչված «հետաքննությունները» «Տրոյկա Դիալոգ» ընկերության հանդեպ, որը պատկանում էր գործարար և բարերար Ռուբեն Վարդանյանին, հանրային և փորձագիտական քննարկումների տեղատարափ առաջացրեցին: Այս գործի ֆինանսական կողմն ինձ համար որևէ նշանակություն չունի (տնտեսագետ Անդրեյ Մովչանն արդեն մանրամասնորեն վերլուծել է այդ տարրը)՝ ի տարբերություն քաղաքական աստառի: