Սթափ դատող յուրաքանչյուր ոք այսօր արդեն հասկանում է, որ իշխանությունն իր գրպանային «ընդդիմադիրների» ձեռքերով փորձում է խաղարկել հակառուսական խաղաքարտը՝ բորբոքելով հակառուսական տրամադրություններ։ Խոսքը «Ազգային ժողովրդավարական բևեռ» կոչեցյալ շարժման մասին է, որն անցած շաբաթ երկու անգամ փորձեց պղծել Ֆրանսիայի հրապարակում ընդդիմության տեղադրած Արցախի դրոշը։
Վերջին չորս շաբաթվա ընթացքում Նիկոլ Փաշինյանը երկու անգամ հանդիպում է ունեցել այսպես կոչված արտախորհրդարանական ուժերի խորհրդակցական ժողովի հետ։ Դրան կարելի էր ուշադրություն չդարձնել, եթե այդ խառնակույտում կենտրոնացած չլինեին բացառապես փաշինյանական գրպանային «գործիչները», որոնք բոլորն անխտիր զբաղված են Հայաստանում ռուսատյացության ալիք բորբոքելով։ Այդօրինակ վերջին հանդիպումը տեղի է ունեցել անցած շաբաթ օրը։
Երեկ ՀՀ ԱԳՆ-ը իր մամլո խոսնակի շուրթերով հայտարարեց, որ ադրբեջանական կողմը բովանդակալի պատասխան չի տվել սահմանազատման վերաբերյալ Հայաստանի առաջարկներին՝ մերժելով դրանք և չառաջարկելով եռակողմ հայտարարությունների պայմանավորվածությունների իրականացման տարբերակներ: Այդ կերպ ՀՀ ԱԳՆ-ն պատասխանեց Ադրբեջանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավար Ջեյհուն Բայրամովի այն հայտարարությանը, թե Հայաստանը չունի սահմազատման հարցում որևէ նախապայման առաջ քաշելու իրավական, քաղաքական և բարոյական իրավունք։
ՀՌՀ-ի անդամի պաշտոնում ընդդիմության առաջադրած Ռուբեն Հակոբյանի թեկնածության քննարկումն ավարտվեց խայտառակ սկանդալով։ Իշխող խմբակցության պատգամավորները գզվռտոց սարքեցին գիտության, կրթության, մշակույթի, սփյուռքի և երիտասարդության հարցերով հանձնաժողովում, չցուցաբերելով բարեկրթության ու քաղաքավարության չնչին իսկ նշույլ: Այս ԱԺ-ում հայհոյանքներն ու վիրավորանքները դարձել են «քաղաքական» խոսքի անքակտելի մասը։ Ոչ թե պատգամավորներ են, այլ իսկը հարբած կառապաններ, ազնիվ խոսք…
Արդեն գրեթե մեկ շաբաթ շարունակ հասարակությունն ու խորհրդարանական ընդդիմադիր ուժերը փորձում են բովանդակալից պատասխան ստանալ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հունվարի 14-ին մեկնարկած գործընթացի և Մոսկվայում հատուկ պատվիրակների բանակցությունների վերաբերյալ հարցին: Անարդյունք։ Գուցե այդ հարցի վրա լույս սփռեն քննարկումները թուրքական կառավարությունում, որտեղից էլ, ըստ էության, արտահոսում է վերջին ժամանակներս տեղեկատվությունը, այնուհետ հաստատվելով Հայաստանի ԱԳՆ-ի կողմից որպես եղելություն։
Եվ այնուամենայնիվ զարմանալի փոխակերպումներ են տեղի ունենում այն մարդկանց հետ, որոնցից իշխող ուժը, ավելի ճիշտ՝ դրա առաջնորդը, որոշում է ազատվել օգտագործելուց հետո։ Նրանց մոտ հանկարծ ի հայտ են գալիս սեփական քթից հեռուն տեսնելու, վերլուծելու և քննադատելու ունակություններ, արթնանում է խիղճը, թարմանում հիշողությունը։ Ինչպես դա տեղի ունեցավ «հեղափոխական» քաղաքապետ Հայկ Մարությանի պարագայում, որն այսօր իր իմպիչմենտի հարցով ավագանու արտահերթ նիստի ժամանակ «սրտաճմլիկ» ճառ արտասանեց։ Իրականում գրոշ անգամ չարժեն բոլոր այդ ուշացած հայտնությունները…
Երևանի ավագանու «Իմ քայլը» խմբակցությունը նախաձեռնել է քաղաքապետ Հայկ Մարությանին անվստահություն հայտնելու գործընթաց։ Իր հայտարարության մեջ խմբակցությունը շնորհակալություն է հայտնում Մարությանին համատեղ աշխատանքի համար, ընդ որում մեղադրելով նրան, որ «ոչ բավարար ծավալով է կատարել և չի կատարում Երևանի քաղաքապետարանում համակարգային կոռուպցիան արմատախիլ անելու կարևորագույն առաքելությունը»: Մինչդեռ ընդամենը երկու տարի առաջ՝ 2019-ի դեկտեմբերին, իշխանությունը՝ ի դեմս ԱԺ իշխող «Իմ քայլը» խմբակցության, սարի պես կանգնեց «յուրային» քաղաքապետի թիկունքին, երբ խորհրդարանական ընդդիմությունը հանդես եկավ ԱԺ քննիչ հանձնաժողով ստեղծելու նախաձեռնությամբ՝ քաղաքապետարանում կոռուպցիոն ռիսկեր պարունակող գործարքների հետաքննության համար։
Դատելով Ազգային ժողովի պաշտպանության և անվտանգության հարցերով հանձնաժողովում որպես փորձագետ այն անձին ընդգրկելու մտադրությունից, որը պատերազմի ժամանակ 44-օրյա պաշտոնական ստի գլխավոր խոսափողն ու խորհրդանիշն էր, իշխանությունը սկսում է «Հաղթելու ենք-2» գործողությունը: Ընդդիմադիր պատգամավորի այս կարծիքին դժվար է չհամաձայնել։ Բայց այդ միտքը ցանկացած, նույնիսկ ամենասթափ դատող ուղեղում ծագում է այնուամենայնիվ քիչ ավելի ուշ։ Զայրույթի և ոչ նորմատիվ բառապաշարի ալիքից հետո, որը հեղեղեց սոցցանցերը Արծրուն Հովհաննիսյանի նոր նշանակման մասին հաղորդագրությունից հետո:
Հասարակությունից ճշմարտությունը թաքցնելու մեջ մասնագիտացած «փորձագետների» գունդը ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերով հանձնաժողովում համալրվում է: Ակնհայտ է, որ իշխանությունը եռանդագին պատրաստվում է նախորդ տարվա պատերազմի հանգամանքներն ուսումնասիրող քննիչ հանձնաժողովի ձևավորմանը։ Ակտիվ աշխատանք է ընթանում արտախորհրդարանական «ընդդիմադիրներին»՝ իշխանության խամաճիկներ Նորիկյանին, Սանասարյանին և Բաբայանին ապագա կառույցում ընդգրկելու ուղղությամբ։ Երեկ հայտնի դարձավ նաև, որ նշված հանձնաժողովում աշխատանքի է անցնելու Պաշտպանության նախարարության նախկին պաշտոնական ներկայացուցիչը՝ ժողովրդին 44 օր շարունակ ստեր հրամցրած Արծրուն Հովհաննիսյանը։
«Սա իրավունքի չարաշահում է, Հայաստանը պետություն է, և չի կարելի օրենքները վերածել շանտաժի գործիքի...»։ Գիտե՞ք, թե ովքեր են նման հայտարարությունների հեղինակները։ Իշխող խմբակցության պատգամավորները, ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերով հանձնաժողովի ղեկավարն ու անդամները, որոնք հերթական՝ տասներորդ անգամ չընտրեցին Արթուր Ղազինյանին այդ հանձնաժողովի ղեկավարի տեղակալ: Իշխանության ներկայացուցիչները, որոնց պատեհ կլինի հարցնել. մի՞թե իրենք՝ ցանկացած հարցում անհիմն կերպով ընտրողական և սուբյեկտիվ մոտեցում ցուցաբերողներն են, որ պիտի խոսեն իրավունքի մասին։