Վերջին շրջանում ՀՀ իշխանությունները քննարկում են Սահմանադրության փոփոխությունների նախագիծը, սա շատ ավելի վտանգավոր է, քան անկլավների հարցը, քան նույնիսկ միջանցքի հարցը: Այս մասին News.am-ի հետ զրույցում նշեց քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանը:
«...Այս ամենը ինչի՞ համար եմ ես ասում և անում, դրա համար, որ դավաճա՞ն եմ, նրա համար, որ օտարերկյա գործակալ եմ, ով երազումա, որ էլ ինչ հող տա որևէ մեկին...»։
Փետրվարի 13-ին քաղաքագետ Սերգեյ Մելքոնյանը հայտնեց, որ Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարության կայքից անհետացել է Արցախին նվիրված բաժինը: «Ինչպես է պատմությունը վերագրվում. Հայաստանի արտգործնախարարության կայքում միշտ եղել է «Լեռնային Ղարաբաղի խնդիր» բաժինը։ Այն հասանելի էր հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն և ֆրանսերեն լեզուներով: Այս էջն այժմ հեռացվել է բոլոր լեզվական տարբերակներից: Եթե դա տեխնիկական սխալ չէ (որը ես կասկածում եմ), ապա Հայաստանն արդեն տեխնիկապես և պաշտոնապես համերաշխ է Ադրբեջանի հետ. «Լեռնային Ղարաբաղի խնդիրն այլևս գոյություն չունի»,-գրել է նա Տելեգրամի իր ալիքում:
«Ադրբեջանի խոսույթը նոր որակումներ է ձեռք բերել և այդ խոսույթը ձեռք է բերել հրահանգների, ցուցումների տեսք»,- դատական նիստից հետո լրագրողների հետ զրույցում ասաց ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը։
Բոլոր սոցհարցումները ցույց են տալիս, որ երկրում կա փոփոխությունների մեծ պահանջ։ Բայց այսօր հասարակությանն առաջարկվում է «փոփոխությունների» հետևյալ բանաձևը. Նիկոլ՝ նոր աղետով, կամ՝ հնի ռեստավրացիա (գոնե այդպիսին է հասարակության ընկալումը)։ Այդ պատճառով էլ մարդիկ փակվել են իրենց տներում։
Քաղաքագիտության մեջ բացակայում է Հայաստանում տիրող քաղաքական կառուցվածքի բնորոշումը։ Փաշինյանի ռեժիմը ինչ-որ միջին բան է բռնատիրության, ավտորիտար-հպատակային ավանդույթի և բացարձակ միապետության միջև։ Մեր երկրում «քաղաքացիական պայմանագիր» վաղուց արդեն չի գործում. ի տարբերություն ժողովրդավարական կարգի, իշխող ռեժիմին բռնի հնազանդեցումը բացառում է պայմանագրային հարաբերությունները քաղաքացիների և իշխանության միջև։
Հայաստանի նախկին ՄԻՊ Արման Թաթոյանը, անդրադառնալով Ներքին Հանդում տեղի ունեցած իրադարձություններին կառավարության արձագանքներին, գրում է.
Եվրամիության արտաքին գործերի և անվտանգության քաղաքականության հարցերով բարձր ներկայացուցիչ Ժոզեպ Բորրելը Հայաստան-ԵՄ փոխգործակցության խորհրդի նիստի արդյունքներով հայտարարեց, որ ընդունվել է որոշում ընդլայնելու երկկողմ հարաբերությունների օրակարգը։
Երեկվա օրն իր ողբերգական հետևանքներով երևակեց և ի ցույց դրեց նախկինում ոչ այնքան ակնհայտ և ավելի շուտ ենթադրյալ միանգամից մի քանի փաստեր։ Եվ դրանք բոլորը վերաբերում են ամենահրատապ, գոյաբանական խնդրին՝ անվտանգությանը և հայոց պետության բուն գոյությանը սպառնացող անմիջական վտանգին։ Այս բացահայտումներին առանձնակի կարևորություն է հաղորդում այն հանգամանքը, որ պետք չէ որևէ կռահումներ անել ու վարկածներ առաջադրել. ամեն ինչ ասված է հենց իրենց կողմից. նրանց, ովքեր գիտակցաբար հասցրեցին մեզ այսօրվա վիճակին: Ասված է հրապարակավ, ցինիկաբար և անպատկառ ցուցադրականությամբ։
Քաղաքագիտությունից մինչև դավադրությունների տեսություն միջակայքում գտնվող այս հարցը՝ երբ կգնա Նիկոլը, ունի պարզ պատասխանների մի քանի տարբերակ.