«ԲԱՍՏԻՈՆՆԵՐԸ» ԱՐԴԵՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻՆ ԵՆ
Վերջին օրերին Եվրոպայից ստացանք ռևերանսների հերթական չափաբաժինը։ Հավերժական սիրո խոստովանությունները: Թեպետ, ավելի ազնիվ կլինի ասել, որ ստացավ ոչ այնքան Հայաստանը, որքան Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը։
Վերջին օրերին Եվրոպայից ստացանք ռևերանսների հերթական չափաբաժինը։ Հավերժական սիրո խոստովանությունները: Թեպետ, ավելի ազնիվ կլինի ասել, որ ստացավ ոչ այնքան Հայաստանը, որքան Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը։
Ելույթ ունենալով Փարիզի խաղաղության համաժողովի շրջանակներում պանելային քննարկման ժամանակ, Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ իրագործելով է Արցախի էթնիկ զտման իր մինիմում-ծրագիրը, Ադրբեջանը նոր պատերազմի է պատրաստվում Հայաստանի դեմ։ Այդ իսկ պատճառով, սկսած դպրոցական ծրագրերից, առաջ է տանում այն միտքը, թե ներկայիս Հայաստանը իբր «Արևմտյան Ադրբեջան» է։ Փաշինյանը հիշատակեց նաև այն մասին, որ հայատյացությունը Ադրբեջանի փաստացի պետական գաղափարախոսությունն է։
Վերջին ճեպազրույցի ժամանակ Մարիա Զախարովան գովեց Փաշինյանին «Հայկական խաչմերուկ» նախաձեռնության համար։ Ընդ որում նշելով, որ նախաձեռնության մշակումները կատարված են եռակողմ աշխատանքային խմբի կողմից, որը ղեկավարում են Ադրբեջանի, Հայաստանի և Ռուսաստանի կառավարությունների ղեկավարների տեղակալները։
Ինչպե՞ս փլուզել պետությունը: Գործընթացը բաղկացած է 4 փուլից, որոնք վաղուց հայտնի են, շատերի կողմից լավ նկարագրված, քանզի ոչինչ նոր չէ այս արևի տակ: Բայց չի խանգարի հիշեցնել։ Հենց այսօր, երբ Խանքենդիում տեղի ունեցավ Ադրբեջանի ԶՈՒ զորահանդեսը։ Հենց Խանքենդիում, որովհետև Ստեփանակերտում այդպիսի շքերթն անհնար կլիներ ի բնե։
Իրավապաշտպանի, ղարաբաղյան ազգային-ազատագրական շարժման ակտիվ մասնակիցներից մեկի՝ Ավետիք Իշխանյանի դեմ քրեական գործ է հարուցվել։ Իհարկե, այն դատական հեռանկար չունի։ Քանզի նրան դատում են սոցիալական ցանցում իր գրառման համար, որն ավարտվում է «Մա՛հ դավաճաններին» բառերով։
Պատասխանելով «Ամերիկայի ձայնի» հայաստանյան ծառայության հարցին, կապված Հայաստան Ադրբեջանի ներխուժման առնչությամբ Լեմկինի ինստիտուտի մտահոգության հետ, Պետդեպարտամենտը շատ սպառնալից և միաժամանակ չափազանց հուզիչ նախազգուշացում տեղաց այն մասին, որ ԱՄՆ-ը երբեք չի հանդուրժի որևէ ոտնձգություն Հայաստանի ինքնիշխանության և տարածքային ամբողջականության դեմ։
Բոլոր նրանք, ովքեր գործնականում այս կամ այն կերպ առնչվել են իրական քաղաքականությանը, հասկանում են այս կամ այն քաղաքական գործընթացների աստառի ողջ ցինիզմը, եթե չասենք՝ ստորությունը։ Եվ այդուհանդերձ չես դադարում զարմանալ, թե որքան խորն է այդ ցինիզմի, եթե չասենք՝ ստորության հատակը։
Տեղին չէ սեղմել հակառակորդի ձեռքը այն պայմաններում, երբ ճնշում է գործադրում քո վրա, արտաքսել է հայրենակիցներիդ հայրենի հողից, իրականացրել ցեղասպանություն, հայտարարեց լրագրողներին Սեյրան Օհանյանը Եռաբլուրում։ Նիկոլ Փաշինյանն այդ կարծիքին չէ։ Ավելի շուտ՝ հակառակը. որքան ավելի է նրա վրա ճնշում գործադրում Ալիևը, որքան ավելի մեծ նկրտումներ ու պահանջներ է ներկայացնում, այնքան ավելի է իջեցնում Փաշինյանը Հայաստանի անկախության նշաձողը, և իր անձնական «նշաձողը»՝ նույնպես։ Դե, իսկ Արցախի «նշաձողը» իջեցվեց պետականության վերացման մակարդակի…
Սքանչելի հեռանկարներ ունի Հայաստանը ամենատեսանելի ապագայում։ Այս մասին մենք իմացանք Թբիլիսիում «Մետաքսի Ճանապարհ» անվանումով համաժողովին մասնակցած հայ պաշտոնյաների հայտարարություններից: Ինչպես հանգամանորեն, քարտեզներով ներկայացրեց Փաշինյանը, Երևանը պատրաստ է բացել բազմաթիվ ճանապարհներ՝ ավտոմոբիլային և երկաթուղային, Հայաստանի տարածքի միջով Թուրքիայի և Ադրբեջանի կապի համար։ Եթե պետք է, կնորոգի հները, եթե պետք է՝ կկառուցի նորերը։ Արդյունքում Հայաստանն ինքը նոր ելքեր կստանա դեպի Իրան, Ռուսաստան, եղբայրական Թուրքիա և Ադրբեջան, ինչն անխուսափելիորեն կհանգեցնի Հայաստանի բարգավաճմանը։ Այսպիսով, ինչպես համոզում էր Փաշինյանը ապշահար ունկնդիրներին, այդ բոլոր ճանապարհների բացումից հետո Հայաստանը կդառնա «խաղաղության խաչմերուկ»։
Թեհրանում «3+3» ձևաչափով (առանց Վրաստանի մասնակցության) տարածաշրջանային խորհրդակցական հարթակում Հայաստանի ԱԳՆ ղեկավարը առանձին բանակցություններ է անցկացրել Իրանի, Թուրքիայի, Ադրբեջանի ԱԳՆ ղեկավարների հետ։ Իսկ այ, Սերգեյ Լավրովի հետ առանձին խոսակցություն չի եղել։ Եվ, ի դեպ, Թեհրանում հանդիպումը սկսվել է մինչև «Տուտտիի տիկնիկները» հաղորդումը։ Այնպես որ չի կարելի համարել, թե Արարատ Միրզոյանի թեհրանյան օրակարգը հայկական ԱԳՆ-ի պատասխանն էր։ Ավելի շուտ ենթադրվում է հետադարձ կապ։