ԻՍԿ ԵՂԵ՞Լ Է ԱՐԴՅՈՔ ԻՆՉ-ՈՐ ԿԻՆ
Օգոստոսի առաջին օրը հայ հասարակությունը շոկ ապրեց։ Թվում էր, թե անցած տարվա ընթացքում մենք վարժվել ենք այն ամենին, ինչը նախկինում պատկերացնելն անգամ անհնար էր, բայց այս լուրը թույլատրելիի սահմաններն անցնողների կարգից էր նույնիսկ ներկայիս Հայաստանում։ Քանզի ոտնձգություն կատարվեց ամենասրբազանի, ամենանվիրականի դեմ. նրա, ինչն ահա արդեն երեք տարի կազմում է ազգային հիշողության և արժանապատվության անջնջելի մասը։ Իրականացվեց սրբապղծություն. պղծվեցին Ապրիլյան պատերազմի հերոսների գերեզմանները։