«ԳԱ»-ի քաղաքական մեկնաբանն է 2002 թվականից։
Կրթությամբ պատմագետ է, աշխատել է «Ռեգնում», «Նոյան տապան» գործակալություններում, «Երկիր» թերթի գլխավոր խմբագիր։
Թեմատիկան. հոդվածներ ներքին և արտաքին քաղաքականության մասին, վերլուծություն, հրապարակախոսություն, ակնարկներ, պատմվածքներ։ Մամուլում ռուս-հայկական հարաբերությունների լուսաբանման համար 2004 թվականին գրանցվել է «Ռուսկի միր» մրցանակաբաշխության հաղթողների ցանկում։
Ընդհանրապես ասած, կուսակցությունը խորհրդարանում փաստացի արդեն ունի իր խոսափողը։ Խոսքը «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության նախկին պատգամավոր Արման Բաբաջանյանի մասին է։ Ինչպես գիտենք, նա հայտարարել է, որ լքում է խմբակցությունը, քանի որ համամիտ չէ նրա մոտեցումներին տարբեր հարցերի նկատմամբ։
Ահա այսպիսի անսպասելի հարց ծագեց ինձ մոտ Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումների վերաբերյալ Սահմանադրական դատարանի որոշումից հետո, երբ պարզվեց ակնհայտը. ՔԴՕ հոդվածը, որով Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ կիրառվել է խափանման միջոց՝ կալանք, չի համապատասխանում նախագահի ֆունկցիոնալ անձեռնմխելիության մասին ՀՀ Սահմանադրության հոդվածին։
Հասկանալով, որ «հին ռեժիմի» հայ դիվանագետներից օգուտը քիչ է, Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է անձամբ նախապատրաստել առաջիկայում կայանալիք իր այցը ԱՄՆ։ Արդեն առիթ ունեցել ենք խոսելու Nouvelle d’Armenie պարբերականին տված նրա հարցազրույցի մասին, որում, մեկնաբանելով հայ-ռուսական հարաբերությունները, Փաշինյանը, կրկնելով ազգային անվտանգության հարցերով ԱՄՆ նախագահի խորհրդական Ջոն Բոլթոնի միտքը, ստրկամտորեն խոսում է այն մասին, որ Հայաստանը պետք է ազատվի իր «դարավոր բարդույթներից»։
Օգոստոսի 29-ին Հայաստանի Սահմանադրկան դատարանը (ՍԴ) գրավոր ընթացակարգով կսկսի լսումները Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումի վերաբերյալ, որով նա խնդրում է ստուգել Հայաստանի Քրեական դատավարության օրենսգրքի երկու հոդվածների՝ 135-րդի («Խափանման միջոց կիրառելու հիմքերը») և 35-րդի («Քրեական գործի վարույթը կամ քրեական հետապնդումը բացառող հանգամանքները») համապատասխանությունը Սահմանադրությանը։ Նույն օրը ՍԴ-ն կքննի Քոչարյանի նաև երկրորդ դիմումը՝ Հայաստանի Քր.օր.-ի 300.1 հոդվածի («Սահմանադրական կարգի տապալում») սահմանադրականության հարցով։
Բնապահպանական շարժումը միշտ էլ մեծ, եթե ոչ վճռորոշ դեր է խաղացել արդի Հայաստանի քաղաքական պատմության մեջ։
Վարչապետը մեկ ամիս անց կսուրա Լոս Անջելես։ Հերթական բուռն ծափահարությունները նվաճելու իր հերթական բենեֆիսում։ Հոգին երգում ու մեծ հանրահավաք է փափագում։ Երևանում արդեն մի տեսակ բոլորովին չի հրապուրում, իսկ Լոսում, հասկանալի է, մի այնպիսի՜ հանրահավաք կլինի։ Չէ՞ որ ժամանում է ամերիկահայերի ազատարարը Քոչարյան-Սարգսյանի «հանցավոր ռեժիմներից»…
Կիրակի էր, Արարատյան դաշտավայրի խաղաղ ու տոթ կիրակիներից մեկը։ Եվ հանկարծ…
Ռոբերտ Քոչարյանը հարցազրույց տվեց «Գոլոս Արմենիի»-ին, որում ընդգծեց, որ Հայաստանի և Արցախի առջև ծառացած մարտահրավերները հաղթահարելու համար անհրաժեշտ են գերջանքեր, գերկազմակերպվածություն և գերկոմպետենտություն։ Դա նրա հավատամքն է։ Ինչպես երգում էր Օկուջավան, «ինչպես որ շնչում է, այնպես էլ գրում է». հենց այդ կերպ էր ժամանակին հաղթահարում Հայաստանի և Արցախի առջև ծառացած մարտահրավերները Արցախի առաջին և Հայաստանի երկրորդ նախագահը։
Հուլիսի 10-ին, երբ ծաղրասեր ճակատագրի քմահաճույքով Հայաստանում տեղի ունեցան Էլեկտրաէներգիայի զանգվածային անջատումներ, ոստիկանությունը ուժ կիրառեց Ռոբերտ Քոչարյանին աջակցելու համար կազմակերպված ակցիայի մասնակիցների նկատմամբ. թույլ չտվեց նրանց արտահայտել վարչապետին ուղղված իրենց բողոքը։
Վերջերս Հայաստանում ներկայացվեցին հասարակական կարծիքի հերթական հարցման արդյունքները։ Հարցումը ֆինանսավորել էր ԱՄՆ-ի միջազգային զարգացման գործակալությունը, իսկ տվյալներն այս տարվա մայիսին հավաքեց Հայկական սոցիոլոգիական ասոցիացիան՝ սոցիոլոգիական գիտությունների դոկտոր Գևորգ Պողոսյանի գլխավորությամբ։ «Սոցիոլոգիական հարցումները անում ենք Միացյալ Նահանգների «Գելափի» հետ: Կոնկրետ հետսովետական երկրներում՝ «Գելափ Բալթիկ Սըրվեյ» կազմակերպության հետ»,- պարզաբանեց Պողոսյանը։