ԵՊՀ շրջանավարտ (ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետ), 1-ամյա դասընթացներ է անցել Կովկասի ԶԼՄ-ների ինստիտուտում։ Մասնագիտական հետաքրքրությունների ոլորտում են մշակութաբանության, մշակույթի, արվեստի հարցերը, ինչպես նաև առողջապահությունը, սոցիալական խնդիրները։ 1991-ից մինչև 2000 թվականը աշխատել է Հայաստանի Հանրային հեռուստատեսության «Միջազգային հարաբերություններ և արտասահմանյան կապեր» բաժնի խմբագրությունում որպես քարտուղար-ռեֆերենտ, ապա ավագ խմբագիր, որպես թղթակից համագործակցել է «Ա1» և «Միր» հեռուստաընկերությունների հետ։ «ԳԱ»-ի թղթակիցն է 2002 թվականից, աշխատակցում է «ԱիՖ-Երևան»-ին։
Ջութակահար Վարդան Պողոսյանը՝ կոմպոզիտոր Արթուր Թադևոսյանի հետ համատեղ թողարկել է իր հերթական՝ «Պոեմ» (Poeme) տեսահոլովակը: Այս hուզիչ, զգացմունքային ու բովանդակալից երաժշտական ստեծագործությունը արդեն հասանելի է Youtube-ում։ Ավելին, երեք շաբաթվա ընթացքում այն մոտ 12 հազար դիտում է ունեցել և այսօր էլ շարունակում է իր շքերթը, ուշադրություն գրավելով մեղեդու գունային հարստությամբ ու անկեղծ, տաղանդավոր կատարումով:
Հայոց Սփյուռքի կրթական և մշակութային հնագույն կառույցներից մեկը՝ Լիբանանի «Համազգային» միությունը, այս տարի նշում է իր 95-ամյա հոբելյանը: Գրեթե մեկ դար է, ինչ «Համազգայինի» մեր հայրենակիցները հսկայական աշխատանք են ծավալում, իրենց ուսերին վերցնելով ազգային ինքնության պահպանման առաքելությունը թե Լիբանանի հայ համայնքներում, թե այլ երկրներում, որտեղ այսօր ակտիվ գործում են միության մասնաճյուղերն ու շրջանային վարչությունները: «Համազգայինը» Սփյուռքի եզակի կառույցներից է, որի գործունեությունը չի դադարել ամբողջ 95 տարիների ընթացքում: Շեշտը դնելով կրթության ու մշակույթի վրա, միությունը հայրենիքից դուրս ապրող հայության համար հասու է դարձրել ազգային արվեստը, գրականությունը, ավանդույթները և նոր սերնդին դաստիարակել է հայրենասիրական ոգով ու մտածողությամբ:
Հայկական պատմամշակութային ժառանգության հետազոտող և փորձագետ, Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի (ՀՃՈՒ հիմնադրամ) փոխտնօրեն Րաֆֆի Քորթոշյանը հրատարակել է «Արցախի վտանգված հայկական քրիստոնեական ժառանգությունը» գիրքը։ Գիրքը լույս է տեսել անգլերեն լեզվով և ունի կարևոր գիտական, մշակութային, դիվանագիտական և հասարակական-քաղաքական նշանակություն: Այն կոչված է միջազգային լայն լսարանին փոխանցելու այն ճշմարտությունը, որ հայ ժողովուրդը դարեր ի վեր ապրել, արարել և մշակութային գանձեր է ստեղծել Արցախի Հանրապետության և Հյուսիսային Արցախի ողջ տարածքում։
Վարուժան Դումբալյանի և Թամար Թիթիզյանի ընտանիքը Լիբանանից Հայաստան է հայրենադարձվել 8 տարի առաջ։ Կես տարի Երևանում ապրելուց հետո ամուսինները որոշեցին տեղափոխվել Արցախ, որպեսզի նոր կյանք սկսեն նախնիների այս ազատագրված հողում։ Վարուժանն ու Թամարը իրենց փոքրիկ դստեր հետ որոշ ժամանակ ապրեցին Բերձորում, հետո հաստատվեցին Ախավնո-Արիավան գյուղում՝ այնտեղ ընդմիշտ ապրելու ցանկությամբ։ Բայց 2020 թ. Արցախյան պատերազմը և դրան հաջորդած իրադարձությունները խաղտեցին նրենց կյանքի անդորրը: 2022 թ. օգոստոսի 15-ին ընտանիքը Աղավնոյի մյուս բնակիչների հետ միասին վտարվեց հարազատ գյուղից, որն առանց մեկ կրակոցի հանձնվեց թշնամուն։ Վարուժանի և Թամարի դժբախտությունները սկսվեցին Հայաստանում, ուր նրանք ստիպված տեղափոխվեցին Աղավնոյի հանձնումից հետո։
Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամը (ՀՃՈՒ հիմնադրամ) կես դարից ավելի գիտարշավներ է իրականացնում պատմական Հայաստանի ողջ տարածքում՝ հայկական նյութական մշակույթի հուշարձանները վավերագրելու, համակողմանի ուսումնասիրելու և հանրայնացնելու նպատակով: Հավաքված և համակարգված հարուստ արխիվը այսօր բաղկացած է 650,000 պատկերներից, միկրոֆիլմերից, հատակագծերից, քարտեզներից և հարակից այլ նյութերից:
Բրիտանացի լեզվաբան Քեթրին Հոջսոնն առաջին անգամ չէ, որ այցելում է Հայաստան։ Քեթրինը վտանգված լեզուների մասնագետ է և երկար տարիներ ուսումնասիրում է հայոց լեզվի Ագուլիսի (զոկերեն) բարբառը, որով խոսում էին Նախիջևանի Ագուլիս, Ցղնա, Տանակերտ, Դաշտ, Քաղաքիկ, Դիսար, Հանդամեջ և այլ՝ Հայաստանի պատմական Գողթան գավառի գյուղերի բնակիչները:
Արցախի երաժշտական և արվեստի դպրոցների սաները հյուրախաղերով հանդես եկան Լիբանանում: Պատանի երաժիշտները, երգիչներն ու ասմունքողները ելույթ ունեցան հայկական կազմակերպությունների դահլիճներում և արժանացան ջերմ ընդունելության: Հյուրախաղերը կազմակերպել էր ՋԱՀ Հիմնադրամը (Ջավախք, Արցախ, Հայաստան), որն ստեղծվել է «Արցախ» բարեգործական հիմնադրամի հենքի վրա, մի կազմակերպության, որն առաջին օրվանից թև ու թիկունք է եղել Արցախին: Նախագծին իր աջակցությունն է ցուցաբերել նաև Արցախի Հանրապետության ԿԳՄՍՆ-ը, իսկ լիբանանահայ կազմակերպություններն ու անհատները օգնել են ֆինանսապես:
Արցախի Քաշաթաղի շրջանի Արիավան-Աղավնո գյուղում վերջապես բացվեց երկար սպասված հացի փուռը: Այսուհետ, մոտենալով Արցախի այս ամուր դարպասին հնարավոր չէ անտարբեր անցնել նրա կողքով՝ այնքան հրապուրիչ է թարմ թխած լավաշի, մատնաքաշի, արցախյան համեղ գաթայի և այլ արտադրանքի բուրմունքը:
Արիավան գյուղը, որն հայտնի է նաև Աղավնո անունով, անմիջապես աչքի է ընկնում Արցախի Հանրապետության սահմանը հատելիս: Գորիսից Ստեփանակերտ տանող մայրուղու աջ կողմում անհնարին է չնկատել կարմիր տանիքներով դեղնավուն տների գեղեցիկ շարանը:
Լիբանանահայ անվանի երաժիշտ Զաքար Քեշիշյանի հետ պայմանավորվեցինք հանդիպել Ստեփանակերտի հյուրանոցներից մեկում, ուր նա հանգրվանել էր մեկ ամսից ավելի առաջ: Համաճարակի, ապա պատերազմի հետ կապված ընդմիջումից հետո Զաքարը վերջապես վերադարձավ Արցախ, որպեսզի վերսկսի աշխատանքը իր իսկ ստեղծած «Վարանդա» երգչախմբի հետ: Խմբավարը նախաձեռնել է համերգների շարք, որոնց արձագանքը պետք է հասնի իր հարազատ Շուշի: Հենց այնտեղ է մնացել ոչ միայն մաեստրո Քեշիշյանի տունը, որը պատերազմից հետո թալանել են ադրբեջանցի զավթիչները, այլ նաև նրա անսահման սերը դեպի Շուշի, շուշեցիները և իր աշակերտները, որոնք զոհեր տվեցին պատերազմի դաշտում: